- mə'nəviyyat
- maneviyat
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
mə'nəviyyat
Look at other dictionaries:
mənəviyyat — is. <ər.> İnsanın mənəvi keyfiyyətləri, normaları; yüksək əxlaq. Xalqın mənəviyyatı. Yüksək mənəviyyat. – O kəslər ki, müəllimlik kimi . . xidməti tərk edib, qeyri peşə dalısınca gediblər, mənəviyyat cəhətincə öz əhdü peymanlarını şikəst… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məsnəviyyat — ə. «məsnəvi» c. məsnəvilər məsnəvi şeirlər kitabı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qələviyyat — ə. «qələvi» c. qələvilər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ülviyyət — ə. 1) yüksəklik, ucalıq, ülvilik; 2) mənəviyyat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əxlaq — ə. etik norma, özünü aparma qaydası; mənəviyyat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
etika — <yun. ethika, ethos – adət, xasiyyət> 1. İctimai şüur formalarından biri kimi əxlaq, tərbiyə və mənəviyyat haqqında fəlsəfi nəzəriyyə. Materialist etika. Hegel etikası. 2. Hər hansı sinfin, cəmiyyətin, ictimai təşkilatın əxlaq qaydaları.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəzilət — is. <ər.> 1. İnsanda ağıl, kamal, elm mərifət, mərdlik, yüksək mənəviyyat, alicənablıq kimi sifətlərin ümumi adı. // Müdriklik, kamillik; ehtiram doğuran sifətlər. <Sevda:> Sus, onda fəzilət var; Qüdrət və cəsarət var. H. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maddiyyat — is. <ər.> klas. Maddi, cismani şeylər (mənəviyyat əksi) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikəst — sif. <fars.> 1. Bədənin hər hansı bir üzvündən məhrum olmuş və ya hər hansı bir səbəbə görə onu itirmiş; əlil. Uşaq anadangəlmə şikəst z. doğulmuşdur. Şikəst oğlan. Şikəst qoca. – Əlbəttə, əzadan ki bir zad əskik olsa, şikəst hökmündədir. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əxlaq — is. <ər.> 1. İnsanın mənəvi keyfiyyətini, əhvali ruhiyyəsini müəyyən edən etik normalar; mənəviyyat. Mən . . müsəlman xalqlarının əxlaq və rəftarını yaxşılaşdırmaq məqsədi ilə bir neçə səhnə əsəri yazmışam. M. F. A.. Əxlaqı pozğun, adəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əxlaqsızlıq — is. 1. Əxlaq pozğunluğu, mənəviyyat pozğunluğu, əxlaq pisliyi; əxlaqsız adamın hal və sifəti. İndi Zeynal belə düşünürdü ki, onun hörmət və nüfuzunun azalması və xidmətlərinin əlindən çıxması Mehribanın əxlaqsızlığından irəli gəlmişdir. S. H.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
